VetriDerm . Znacie może jakieś "domowe sposoby"? Musze wszystkie sposoby wykorzystać , może jej przejdzie i obędzie sie bez weta. Jak za 4 dni jej nie przejdzie to pójdę do weta. VetriDerm to specjalny środek do uszów Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2011-02-21 19:34:33. To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz W przypadku wystąpienia zapalenia ucha zewnętrznego u psów najlepiej udać się do weterynarza, aby ustalić przyczynę i uzyskać receptę z odpowiednim leczeniem. Jednak pewne rady można zastosować w domu. Ostatnia aktualizacja: 29 grudnia 2020 r. Zapalenie ucha zewnętrznego u psów jest dość powszechnym problemem, szczególnie u niektórych ras z dużymi i wiotkimi uszami, które ze Kanal uszny psa jest w ksztalcie litery L nie wyobrazam sobie jak mialo wygladac plukanie ucha woda utleniona.Przeciez ta woda pozostawala w uchu. Dziwny ten weterynarz. Kazde krople wpuszczone do psiego ucha ,trzeba przez minute rozmasowac (za psim uszkiem),zeby dostaly sie we wlascie miejsce , wlasnie z uwagi na ksztalt kanalu usznego. Przyczyny zakażeń drożdżakami ucha u psów. Istnieje kilka przyczyn infekcji drożdżakowych ucha u psów. Oto niektóre z najczęstszych przyczyn: Alergie – jeśli pies jest uczulony na coś z otoczenia lub pokarm, może dojść do przerostu drożdży w uchu. Organizm reaguje na alergen stanem zapalnym, co z kolei może powodować Każdy, kto kiedykolwiek miał pecha zachorować na zapalenie ucha, wie, jak bardzo bolesna jest to dolegliwość. Nawet zapalenie ucha zewnętrznego, obejmujące małżowinę i zewnętrzną część przewodu słuchowego, może spowodować kilka nieprzespanych nocy z powodu bólu i gorączki. Leczenie antybiotykami można jednak wspomagać metodami domowymi. Zapalenie ucha u kota. Zignorowanie obecności pasożytów bądź infekcji w uchu kota, a także innych problemów, takich jak obecność ciała obcego w uchu, niewłaściwe leczenie bądź czyszczenie uszu (reakcja alergiczna na użyte preparaty), mogą przyczynić się do rozwoju zapalenia ucha u zwierzęcia. . Przez określenie "zapalenie ucha" rozumiemy ostry lub przewlekły stan zapalny zewnętrznego przewodu słuchowego. Jest to okolica dosyć szczególna, bowiem wiele z dermatoz pierwotnych może stanowić przyczynę zlokalizowania tu zapalenia, zatem często zapalenie ucha jest tylko objawem klinicznym (niekiedy jedynym) jakiejś innej choroby skóry. Dane statystyczne wskazują, że zapalenie uszu u psów stanowi od 5 do 12% ogółu motywów szukania pomocy u lekarza. Natomiast u kotów występuje ono rzadziej i nie przekracza 2% . U psów, w oparciu o niezbyt liczne publikacje, można sądzić o predyspozycji do zachorowań ras zwisłouchych (spaniele), wykazujących nadmierne owłosienie zewnętrznego przewodu słuchowego (pudle) oraz predysponowanych do łojotoku (owczarki niemieckie). Brak jest natomiast predyspozycji związanych z płcią. Także czynniki środowiskowe mogą ułatwiać pojawianie się zapalenia uszu np.: wysoka temperatura oraz wilgotność, duże zagęszczenie w kojcach i wybiegach, stale obecne tzw. "zakażenia stacjonarne". Dane anatomiczne: Zewnętrzny przewód słuchowy u psa ma kształt zbliżony do litery L, zaginającej się prawie pod kątem prostym, którego część pozioma kończy się błoną bębenkowa. Powyższy kształt wyjaśnia stałe gromadzenie się w tej części np. wysięku zapalnego, bowiem naturalny odpływ lub usunięcie jest niemożliwym. Występowanie tam pofałdowań jak też słaby dostęp powietrza sprzyjają równoczesnemu rozwojowi maceracji. Budowa histologiczna skóry zewnętrznego przewodu słuchowego cechuje się występowaniem bardzo licznych gruczołów potowych apokrynowyc (woskowinowe) i łojowych, z wydzieliny których tworzy się woszczyna. Gęstość mieszków włosowych jest zmienna w zależności od rasy. W przebiegu otitis ( zapalenia ucha) gruczoły woszczynowe nabierają wyglądu cyst i odznaczają się wyraźnym wzrostem wydzielania. Pierwotne czynniki etiologiczne: Pasożyty zewnętrzne: Świerzbowcowe zapalenia uszu: Inwazja powodowana przez świerzbowiec Otodektes cynotis może stanowić do 10% przypadków u psów i 50% u kotów. Jest to rzeczywiście najczęściej stwierdzana przyczyna zapalenia woszczynowo-rumieniowego uszu u kotów (woszczyna sucha i czarna, silny świąd) u których wykazano występowanie reakcji nadwrażliwości typu I i III (zjawisko Arthusa). W przypadkach inwazji bardzo nasilonej może dochodzić niekiedy do uogólnienia zmian na całe ciało. Wówczas obserwuje się obecność wyłysień na tułowiu lub prosówkowe zapalenie skóry (dermatitis miliaris). Wykazanie obecności pasożytów jest łatwym u kotów lecz niekiedy bardzo trudnym u psów, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z początkiem choroby lub gdy zastosowano już liczne kąplikacje zewnętrzne nieodpowiednich środków. W takich przypadkach w zeskrobinach wykrywa się nierzadko tylko jaja świerzbowca. - świerzbowiec drążący Sarcoptes jest niekiedy przyczyną zapalenia skóry okolicy głowy i wówczas drogą kontynuacji może dojść do objęcia procesem zapalno-inwazyjnym małżowiny usznej. Nużeńcowe zapalenia uszu: - są względnie rzadkie i obserwowane są zazwyczaj w przypadkach uogólnionej demodekozy u psów. U kotów Demodex cati może być przyczyną woszczynowo-rumieniowego zapalenia uszu bez jakichkolwiek innych objawów klinicznych. Pasożyt Trombicula automnalis jest niekiedy jedyną przyczyną miejscowego zapalenia małżowiny usznej ograniczającego się do miejsca najczęstszego bytowania pasożyta tj. tzw. strefy Henriego. Dermatozy alergiczne: Atopia i alergia pokarmowa: Co najmniej 50% psów atopowych poza zmianami skórnymi wykazuje objawy obustronnego zapalenia ucha zewnętrznego. Zwykle nasilenie zmian jest dość zbliżonym, choć w przypadkach jednostronnej wtórnej infekcji dochodzić może do wyraźnej dysproporcji nasilenia zapalenia i "skręcania" głowy na stronę "bardziej chora". W przypadku AZS, zwłaszcza w początkowym okresie rozwoju, świądowe zapalenie uszu przy braku jakichkolwiek poza rumieniem innych miejscowych zmian, może być jedynym stwierdzanym objawem klinicznym istniejącego uczulenia w przebiegu choroby. AZS może być jedną z częstszych przyczyn nawrotowego zapalenia ucha zewnętrznego. W takich przypadkach zastosowanie miejscowego leczenia daje tylko przejściowy efekt szczególnie widoczny w przypadku miejscowej sterydoterapii, zaś leczenie chirurgiczne okazuje się zupełnie nieskutecznym, ponieważ nie usunięte (pozostałe) części zewnętrznego przewodu słuchowego nadal objęte są alergicznym stanem zapalnym. Alergizacja na tle pokarmowym cechuje się zbliżonym mechanizmem występowania zapalenia ucha zewnętrznego. Alergiczne pchle zapalenie skóry: - jest dermatozą bardzo często komplikowaną wtórnym łojotokiem, zatem woszczynowe zapalenie uszu pojawia się równie często. Dermatozom endokrynogennym typu hypotyroidismus; zespłu Cushing'a czy zaburzenia funkcji jajników lub jader towarzyszy częste współwystępowanie zapalenia ucha zewnętrznego typu woszczynowego, powstałego na podłożu towarzyszącego im pierwotnego łojotoku metabolicznego. Dermatozy ropne: - zwłaszcza głębokie zapalenia wielokomórkowe (celulitis) toczące się w obrębie głowy są częstymi przyczynami ropnego zapalenia ucha zewnętrznego, podobnie zresztą jak i pyoderma juvenilis - powód zapaleń napotykanych u starszych szczeniąt. Kontaktowe zapalenia skóry, urazy i podrażnienia: Nadużywanie bądź stosowanie w celach pielęgnacyjnych nieodpowiednich materiałów czy środków czyszczących jest częstą przyczyną mikrourazów mechanicznych oraz podrażnień chemicznych odpowiedzialnych za rozwój zapalenia ucha zewnętrznego. U kłapołuchów (Cocker spaniele, inne spaniele) urazy mechaniczne powodowane przez źdźbła traw lub czy inne podobne im ciała obce, dostawszy się do zewnętrznego przewodu słuchowego lub utkwiwszy w jego ścianach mogą powodować głębokie ropne i bolesne stany zapalne. U psów z uszami silnie owłosionymi (pudle, bichony) pozlepiana, przy braku pielęgnacji, "w kłaki lub strąki sierść" może mechanicznie zatykać przewody słuchowe i stanowić przyczynę maceracji i infekcji. Prawdziwe alergiczne kontaktowe zapalenie skóry u psów napotykane jest rzadko, zatem związane z nim zapalenia uszu należą do wyjątków. Dermatozy autoagresyjne. Małżowiny uszne są zazwyczaj zajęte w przebiegu pęcherzycy ( zwyczajnej, liściastej i rumieniowej) oraz pemfigoidu pęcherzowego. Także toczeń rumieniowaty (lupus erythematosus) może być przyczyną zapalenia ucha zewnętrznego. Stany kerato-łojotokowe zarówno pierwotne jak i wtórne mogą prowokować pojawienie się woszczynowego zapalenia ucha zewnętrznego. Dobrym przykładem tego mogą być zaburzenia (dysmetabolizm) przemian wit. A obserwowane u Cocker spanieli. Takie rasy jak owczarek niemiecki czy owczarki belgijskie cechuje także częste występowanie woszczynowego zapalenia ucha zewnętrznego. Wtórne czynniki etiologiczne W podrażnionym, zmienionym zapalnie oraz wykazującym wysiękanie zewnętrznym przewodzie słuchowym drobnoustroje chorobotwórcze, bakterie i drożdże znajdują doskonałe warunki do rozwoju i namnażania się. Bakterie: W zdrowym przewodzie słuchowym, normalnie występują drobnoustroje nie patogenne (saprofityczne) zwłaszcza gronkowce koagulazo ujemne, Bacillus sp., Streptococcus sp. itp., chociaż wymazy pobrane ze zdrowych uszu wykazują niekiedy także występowanie flory patogennej. Z przypadków otitis externa zwłaszcza ropnych izoluje się zazwyczaj Staphylococcus intermedius i Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Streptococcus sp., Proteus mirabilis, Eschericha coli i Corynebacterium sp. Drożdżaki: Pityrosporum canis zwany także Malassezia pachydermatis jest izolowany z 20 do 50% uszu zdrowych i jeszcze częściej bo do 72% z uszu wykazujących nie ropny stan zapalny. Ten rodzaj drożdży mający charakterystyczny "butelkowaty" kształt jest łatwy do wykazania w badaniu mikroskopowym gdzie zwykle stwierdzamy je razem w połĄczeniu z gronkowcami. Inne grzyby typu Candidia albicans, Aspergillus fumigatus, czy typowe dermatofity są rzadko izolowane z w hodowlach wykonywanych w oparciu wymazy ze zmienionego zapalnie przewodu słuchowego. Kliniczny obraz chorobowy Zapalenie ucha zewnętrznego może przybiera? formę ostrą (zwykle prawie dwie trzecie ogółu przypadków) lub przewlekłą (około jedna trzecia). Według klasycznej klasyfikacji klinicznej postać ostra może przebiegać w formie rumieniowej, owrzodzeniowej i/lub ropnej, natomiast przewlekła przybiera formy rumieniowa, woszczynową, owrzodzeniową, przerostową (hyperplastyczna) i/lub ropną. Ostatnio z przyczyn czysto praktycznych wyodrębnia się dwie najczęściej napotykane w praktyce formy: rumieniowo-woszczynowe zapalenie ucha zewnętrznego i ropne zapalenie ucha zewnętrznego. W postaci pierwszej stan rumieniowy połączony jest z nadmiernym wydzielaniem grubej warstwy woskowiny (woszczyna) i stale obecnym miejscowym świądem. są to np. przypadki otitis powodowane przez Otodectes (woskowina brunatna silny świąd) czy Pityrosporum (woskowina jasno brunatna, świąd umiarkowany). Forma druga tj. ropne zapalenie ucha zewnętrznego charakteryzuje się obfitym ropieniem tj. występowaniem ropy zmiennego koloru (często zielonkawy w przebiegu infekcji Pseudomonas aeruginosa) oraz silną bolesnością stanowiącą dominujący objaw chorobowy. Ponadto przy ucisku podstawy ucha (należy robi? to ostrożnie z uwagi na bolesność i możliwość agresji bólowej) można stwierdzić charakterystyczne "kląskanie" świadczące o obecności płynnego wysięku (ropa). W obydwu formach dochodzi do mniejszego bądź większego objęcia małżowiny usznej procesem chorobowym. W przypadku zapalenia ropnego często wykazuje ona obrzęk oraz zmiany typu samouszkodzeniowego (posttraumatyczne) powstałe w wyniku drapania czy potrząsania uszami i głową. U ras kłapołuchych może to być przyczyną krwiaków małżowinowych lub też pękania i złuszczania krawędzi obrzeza uszu. Niezależnie od formy schorzenia zapalenie uszu może być jedno lub obustronne. Zapalenia wywoływane przez Otodectes, Pityrosporum czy zapalenia woszczynowe zazwyczaj przebiegają obustronnie. Natomiast zapalenia traumatyczne (ciało obce) są jednostronnymi. Ropne zapalenia mogą być jedno lub obustronnymi o dość zróżnicowanym stopniu nasilenia w tym ostatnim przypadku. PROFILAKTYKA Właściwe leczenie wszystkich dermatoz wikłanych rozwojem w ich przebiegi otitis externa (atopowe zapalenie skóry, łojotok idiopatyczny itp.) stanowi sedno skutecznego zapobiegania. O ile jednak kontrola ich okaże się iluzoryczna (jest to niestety dość częste) koniecznym staje sie stała tj. codzienna toaleta uszu z użyciem odpowiednio dobranych preparatów. U raz zwisłouchych, oraz cechujących się obfitością owłosienia zewnętrznych przewodów słuchowych (pudle) zalecana tzw. podmywanie małżowin po jedzeniu i osuszanie ich (zwłaszcza po spacerze w mokry dzień) oraz wycinanie nadmiaru włosa. Artykuł opracowany i umieszczony za zgodą: Witold Pełka - Lekarz weterynarii Specjalista chorób psów i kotów. Adres umieszczenia oryginalnego materiału: Choroby uszu psa Choroby uszu to bardzo częsta przypadłość u psów. Są to zmiany występujące na różnym tle, o różnym nasileniu, ale z klinicznego punktu widzenia najczęściej obserwuje się choroby uszu u psa na tle zapalnym. Inne zmiany mogące występować u psów i dotyczyć uszu to zmiany na tle urazowym jak np. krwiak małżowiny usznej,zmiany nowotworowe,zmiany na pasożytniczym. Z tego artykułu dowiesz się po czym poznać, że z uszami Twojego zwierzaka dzieje się coś niedobrego. Wyjaśnię też jak przebiega leczenie chorób uszu u psów i co Ty możesz zrobić, aby im zapobiec. Jak zbudowane jest ucho psa?Przyczyny chorób uszu u psówKrwiak małżowiny usznejPasożytyCiała obceAlergieInne przyczynyNastępstwa zapalenia uszuZapalenie ucha u psa objawyZapalenie ucha u psa diagnostykaZapalenie ucha u psa leczenieZapalenie ucha u psa lekiJak zapobiegać chorobom uszu? Jak zbudowane jest ucho psa? Jak zbudowane jest ucho psa? Podobnie jak u człowieka, ucho psa zbudowane jest z 3 części: ucha zewnętrznego,ucha środkowego,ucha wewnętrznego. Ucho zewnętrzne składa się z małżowiny usznej oraz z kanału słuchowego. Ucho środkowe jest przestrzenią wypełnioną powietrzem, w której znajdują się takie struktury jak: błona bębenkowa,jama bębenkowa,3 kosteczki słuchowe (młoteczek, kowadełko i strzemiączko),trąbka słuchowa (Eustachiusza). Natomiast ucho wewnętrzne, jest najbardziej skomplikowaną częścią ucha, w której znajduje się: nerw słuchowy,3 kanały półkoliste,ślimak. Przyczyny chorób uszu u psów Zapalenie ucha zewnętrznego jest chorobą przewlekłą o charakterze zapalnym, dotyczącą zewnętrznych kanałów słuchowych. Czynnikami predysponującymi do takiego stanu to stany nadmiernej wilgotności oraz upośledzonej wentylacji. Taki stan zapalny występuje zarówno u ludzi, kotów oraz psów. Najbardziej narażone są w tym przypadku rasy o długich zwisających uszach, takie jak cocker spaniele. Czynnik predysponującyCharakterystykaUkształtowanie anatomiczne uchauszy ciężkie,uszy zwisające,uszy z wąskim kanałem słuchowym,włosy w kanale wilgoćczęste kąpiele,częste pływanie,wilgotne leczenieleczenie nadmierne,leczenie niedostateczne,leczenie jatrogennenadmierne czyszczenie uszu,urazy spowodowane gazikami uszu u psa Obecnie na rynku powszechne są preparaty zawierające jednocześnie antybiotyki działające przeciwbakteryjnie jak i substancje działające przeciwgrzybiczno. Jednakże, wcześniej należy wykonać wymaz z ucha oraz antybiogram aby użyć preparat z antybiotykiem, na który bakteria jest najbardziej wrażliwa. Leczenie polega na codziennym, dwukrotnym zapuszczaniu kropli do uszu przez okres 12-14 dni. Po tym okresie warto wykonać kontrolne badanie otoskopowe, aby mieć pewność o skuteczności prowadzonego leczenia. Krwiak małżowiny usznej Inne stany chorobowe ucha mogą wynikać jako choroby wtórne lub pierwotne. Bardzo często wtórnie do zapalenia ucha powstaje krwiak małżowiny usznej. Świąd, który towarzyszy stanowi zapalnemu ucha przyczynia się do urazów tępych małżowiny podczas trzepania w wyniku czego powstaje krwiak. Krwiak charakteryzuje się wyglądem małżowiny na wzór piłki do ping-ponga. Powstaje on w wyniku pęknięcia naczynia krwionośnego. Krew zgromadzona w małżowinie ulega skrzepnięciu, resorpcji a pozostały włóknik prowadzi do deformacji małżowiny usznej. Dlatego też leczenie opiera się na szybkim ewakuowaniu krwi z małżowiny oraz oczyszczeniu powstałej jamy z włóknika i skrzepniętej krwi. Pasożyty Choroby uszu mogą również powstawać w wyniku działania pasożytów. Często u psów obserwujemy nużeńca, świeżba a nawet kleszcza, które mogą przyczyniać się do woszczynowego zapalenia kanału słuchowego. Ciała obce Ciało obce w uchu psa Stan zapalny rozwijający się na tle ciał obcych nie jest rzadkością, szczególnie u zwierząt buszujących w wysokich trawach oraz w lesie. Występują one jako jednostronne zapalenie kanału słuchowego, a podczas badania otoskopowego kanału słuchowego znaleźć możemy źdźbło traw, kłosy, kamyczki. Takie badanie należy wykonywać bardzo dokładnie, ponieważ zwiększona ilość wydzieliny w uchu powoduje maskowanie ciała obcego, który w tym przypadku bardzo łatwo przeoczyć. Alergie W dzisiejszych czasach szybko rozwijająca się diagnostyka laboratoryjna pozwala nam na rozpoznanie zapalenia uszu na tle alergii i nadwrażliwości. U 50-80% psów występujące otitis externa, obustronne wynika z atopii, której towarzyszą inne objawy skórne. U 3-5% psów z atopią otitis externa jest jedynym objawem. Dosyć często spotykamy zwierzęta z alergią pokarmową. U 80% psów z alergią pokarmową występuje zapalenie jako jeden z wielu objawów, natomiast u 20% może to być jedyny objaw. Wiele leków stosowanych w terapii u zwierząt może powodować podrażnienie kanałów słuchowych np. neomycyna, glikol propylenowy. Substancje takie mogą prowadzić do rozwinięcia się alergii kontaktowej i w końcowym efekcie, zapalenia kanałów słuchowych. Takie zapalenie rozwija się niedługo po zastosowaniu substancji uczulającej. Terapia stanu zapalnego na tle nadwrażliwości polega na stosowaniu karmy hipoalergicznej, usunięciu w miarę możliwości ze środowiska alergenów oraz wprowadzenie terapii sterydowej. Inne przyczyny Często choroby uszu dotyczą psów rasy Labrador. Stany zapalne u tej rasy psów trudno się leczy, często nawracają. Należy pamiętać że labradory są rasa predysponowaną do niedoczynności tarczycy. W przypadku tego zaburzenia endokrynologicznego bardzo często obserwuje się problem z uszami o charakterze długotrwałym. Rzadko u psów, natomiast częściej u kotów, występują polipy zapalne. Zazwyczaj są one jednostronnie i wywodzą się z podściółki jamy bębenkowej, błony bębenkowej lub nosogardzieli. Jedyną terapią jest chirurgiczne usunięcie polipa. Zmiany nowotworowe występują rzadko. Najczęściej rozpoznajemy gruczolaki lub gruczolakoraki wywodzące się z gruczołów woszczynowych, brodawczaki lub raki płaskokomórkowe i podstawno komórkowe. Te dwa ostatnie są nowotworami złośliwymi, które często po chirurgicznym usunięciu dają wznowę pooperacyjną. Następstwa zapalenia uszu Podstawowymi następstwami są urazy tępe małżowiny usznej, początku kanału słuchowego. Powstające rany często ulegają zakażeniu lub wskutek urazów tępych może rozwinąć się wcześniej opisany krwiak małżowiny prowadzący do deformacji. W silnych i przewlekłych stanach, które nie zostaną poddane terapii rozwija się proces hiperpigmentacji z hiperkeratynizacją kanałów słuchowych prowadzące do zwężenia przewodu słuchowego a w końcowym etapie do głuchoty. W takich przypadkach są metody chirurgiczne polegające na poszerzeniu kanału przez jego ablację. Natomiast zapalenie trwające powyżej 2 miesięcy prowadzi do rozwoju zapalenia ucha środkowego i wewnętrznego, czego objawem jest zespół przedsionkowy. Częstym objawem zapalenia ucha jest świąd oraz bolesność okolicy ucha. Obserwować można wówczas u zwierzęcia: potrząsanie głową,ocieranie głowy o przedmioty, podłogę,drapanie uszu,skowyczenie. W uszach gromadzi się cuchnąca wydzielina, która może mieć specyficzną woń w zależności od czynnika patologicznego. W przypadkach o ostrym przebiegu małżowina oraz kanał słuchowy są zaczerwienione oraz obrzęknięte. Kanał słuchowy może być pokryty owrzodzeniami i nadżerkami, natomiast małżowina uszna może być podrapana, o przerzedzonym włosie, z obecnością strupów. W przypadkach przewlekłych dochodzi do zliszajowacenia, hiperkeratozy, zbliznowacenia małżowiny usznej, kanał słuchowy może ulec zwężeniu a nawet zarośnięciu. W przypadkach nieleczonego zapalenia ucha zewnętrznego (otitis externa), stan zapalny przenosi się do ucha wewnętrznego co objawia się tzw. zespołem przedsionkowym. W takich sytuacjach obserwujemy przekrzywienie głowy na stronę zapalnego ucha, czasem chodzenie w koło. W terapii stanu zapalnego ucha, bardzo ważna jest terapia ukierunkowana gdyż stan zapalny może być wywołany przez grzyby, drożdżaki lub bakterie. Do najczęstszych grzybów jakie izoluje się z wymazów uszu jest Malassesia, natomiast do bakterii najczęściej izolowanych należy Pseudomonas, Staphylococcus. Zobacz na poniższym wideo jak może zachowywać się pies z zapaleniem ucha Rottweiler puppy ear problem - water in ear, mites, yeast infection - signs Zapalenie ucha u psa diagnostyka Badanie otoskopowe ucha psa Objawy kliniczne oraz badanie otoskopowe w 100% daje nam rozpoznanie zapalenia uszu. Ważne jest rozpoznanie przyczyny. Do tego bardzo przydatny jest wywiad z właścicielem, wykonanie badania mikroskopowego wydzieliny z uszu a także posiewu, który pozwoli nam określić czy przyczyną zapalenia jest bakteria lub grzyb. W przypadku negatywnych wyników badań, należy posiłkować się dodatkowymi badaniami laboratoryjnymi: badania alergiczne,badania endokrynologiczne,pobranie zeskrobin na których możemy znaleźć pasożyta. Warto mieć na uwadze, problemy związane z gruczołami około odbytowymi u psów. Wydzielina gromadząca się w gruczołach okołoodbytowych jest świądotwórcza dla uszu, lecz nie wywołuje stanu zapalnego. Dlatego przed końcowym rozpoznaniem warto zbadać zatoki około odbytowe i w przypadku ich nadmiernego wypełnienia opróżnić je. Zapalenie ucha u psa leczenie Zapalenie ucha u psa leczenie Terapia polega na stosowaniu kropli do uszu 2 razy dziennie przez minimum 2 tygodnie. Musi to być terapia ukierunkowana na konkretny czynnik wywołujący stan zapalny, dlatego tak ważna jest poprawna diagnostyka. Nie chcemy przecież leczyć bakterii lekami przeciw pasożytom… W przypadku gdy zapalenie uszu jest objawem jak np. w przypadku alergii lub niedoczynności tarczycy, leczymy chorobę pierwotną. Rzadko występuje konieczność płukania kanałów słuchowych. Jeśli jednak tak się stanie, wykorzystuje się do tego środki dezynfekcyjne, rozcieńczone w ciepłej wodzie. Zabieg pielęgnacyjny wykonuje się w premedykacji zwierzęcia. Zapalenie ucha u psa leki Często stosowanymi kroplami do uszu są preparaty: Dicortnineff-vet,Surolan,Orilan,Aurizon. Preparaty te wykazują działania przeciwbakteryjne, przeciwgrzybiczne i przeciwświądowe, dlatego skuteczność terapii widoczna jest już po paru dniach stosowania. Ceny zawierają się w przedziale od 30 do 50zł za opakowanie. W przypadku chorób tła pasożytniczego, należy zastosować lek zwalczający danego pasożyta. Jak zapobiegać chorobom uszu? Jak zapobiegać chorobom uszu? Decydując się na psa, warto poczytać o jego cechach rasowych. Budowa anatomiczna psów rasowych czy też mieszańców konkretnych ras, usposabia je do większego prawdopodobieństwa występowania chorób uszu. Tak jest właśnie z zapaleniem uszu. Często dotyczą one cocker spanielów, labradorów i golden retrieverów, czyli psów lubiących pływać lub z zwisającymi małżowinami usznymi. Dzięki tej wiedzy będziemy w stanie zapobiegać zapaleniom przez: suszenie uszu,wietrzenie uszu,odpowiednią pielęgnację. Warto pamiętać, że dbanie o uszy naszych podopiecznych jest o wiele tańsze niż ich leczenie. Jeśli chcesz dowiedzieć się jak robić to poprawnie, zachęcam do przeczytania artykułu „Czyszczenie uszu psa i kota: jak i czym czyścić uszy?„. Masz pytania związane z tym tematem? Zadaj je teraz publikując komentarz pod artykułem. fot. Fotolia Podpowiadamy, jak rozpoznać tę dolegliwość i jak ją leczyć, a także co należy zrobić, żeby nie nawracała. fot. Fotolia Z powodu bólu uszu najczęściej cierpią psy ras zwisłouchych, pudle i owczarki niemieckie. Zwierzęta tych ras mają bowiem problem z wentylacją małżowin. Inne psy wprawdzie są odporniejsze, ale także mogą chorować. Przyczyny bólu ucha u psa zbyt częste kąpiele, podczas których do ucha dostaje się woda długie spacery w deszczu alergia pasożyty Jak rozpoznać chorobę? Nie jest to trudne. Oto najczęstsze symptomy: Pies zaczyna się drapać w okolicach uszu, trzepie nimi lub często przekrzywia głowę. W uszach jest więcej niż zazwyczaj wydzieliny. Gdy dotkniesz głowy psa przy uszach, na pewno będzie okazywał niepokój. ABC leczenia bólu ucha u psa: Nie lecz czworonoga sama. Nie przemywaj też jego uszu wodą. Zaprowadź psa do weterynarza. Wyczyści on ucho i wypłucze specjalnym płynem na bazie alkoholu lub olejków eterycznych. W razie konieczności poda antybiotyk i zajmie się przyczyną choroby, którą, jak powiedzieliśmy na wstępie, może być pasożyt lub alergia. Leczenie trwa 10–12 dni Gdy dolegliwości miną, sprawdzaj, czy uszy psa są drożne. W razie potrzeby wpuść kilka kropel preparatu do czyszczenia uszu, np. Oticlaru (12 zł), wymasuj ucho i wytrzyj małżowinę bawełnianymi płatkami. Czyść tylko małżowinę, a nie przewód słuchowy. Autorka jest redaktorem dwutygodnika "Pani Domu" Najlepsze Promocje i Wyprzedaże REKLAMA Przez aktualizacja dnia 18:58 Zapalenie ucha u psa - objawy Zapalenie ucha zewnętrznego u psa powoduje przede wszystkim świąd, stąd może być mylony z chorobami skóry u psa – na przykład alergią czy świerzbem. Pies wydrapuje uszy i ich okolice, w charakterystyczny sposób potrząsa głową. Drapanie może skutkować: urazami mechanicznymi, rumieniem, wyłysieniem, wtórnymi infekcjami bakteryjnymi, strupami w podrażnionych miejscach. Objawy zapalenia ucha u psa to świąd, ból i obrzęk ucha ©Shutterstock Pies może pocierać głową o meble i inne przedmioty, aby złagodzić świąd, może mieć problem z utrzymywaniem równowagi. Schorzenie wywołuje u psa obrzęk i ból ucha, więc przy próbach dotknięcia uszu zwierzę prawdopodobnie będzie wykazywało zachowania agresywne i unikało dotyku. Możliwe są ponadto takie objawy jak skomlenie z powodu odczuwanego bólu. Z przewodu słuchowego zazwyczaj wydobywa się ropny wysięk o nieprzyjemnym zapachu. Przyczyny zapalenia ucha u psa Przyczyn zapalenia ucha u psa może być wiele. Należą do nich pasożyty (np. świerzbowiec uszny), atopie, alergie pokarmowe i kontaktowe, miejscowe reakcje polekowe, niedrożności kanału słuchowego (nowotwory, polipy, rozrost gruczołu woszczynowego), zaburzenia w rogowaceniu i zwiększone wydzielanie woszczyny, ciała obce w kanale słuchowym, jak na przykład kłos trawy. Częste kąpiele, zwłaszcza ras zwisłouchych, zwiększają ryzyko zapalenia ucha© Shutterstock Powodem może być także infekcja bakteryjna, zakażenie drożdżakami lub innymi gatunkami grzybów. Zapalenie ucha może wystąpić u każdego psa, ale szczególnie narażone na to schorzenie są rasy psów zwisłouchych (zwłaszcza spaniele), psy z owłosionym kanałem zewnętrznym (teriery i pudle) oraz ze zwężonym zewnętrznym przewodem słuchowym, który powszechnie występuje u shar pei. Czynnikami, które zwiększają ryzyko zapalenia ucha jest nadmierna wilgotność (częste kąpiele w jeziorach czy stawach) oraz upośledzona wentylacja tego narządu ( np. w wyniku nadmiernego owłosienia ucha). Możliwe powikłania związane z zapaleniem ucha u psa Nieleczone zapalenie ucha zewnętrznego u psa prowadzi do licznych powikłań. W wyniku zgrubienia i zwłóknienia narastających warstw naskórka i skóry, dochodzi do zwężenia światła kanału słuchowego, a w późniejszym etapie do zwapnienia chrząstki małżowiny usznej. W przewlekłym zapaleniu ucha zewnętrznego dochodzi do przerwania błony bębenkowej (71% przypadków) oraz zapalenia ucha środkowego (82% przypadków). Jeśli dojdzie do zapalenia ucha środkowego, mogą wystąpić objawy takie jak brak łaknienia, oczopląs, niezborność ruchowa czy częste wymioty. Częstym powikłaniem zapalenia uszu jest krwiak małżowiny usznej. Powstaje w wyniku urazu podczas trzepania głową, kiedy świąd nie daje psu spokoju. Jego przyczyną jest pęknięcie naczynia krwionośnego. Krew ulega skrzepnięciu i resorpcji, a pozostały włóknik prowadzi do deformacji małżowiny usznej. Leczenie krwiaka polega na szybkim usunięciu krwi, skrzepu i oczyszczeniu z włóknika małżowiny, aby nie doszło do deformacji. Jakie leczenie podjąć? Diagnostyka w przypadku zapalenia ucha psa będzie różnokierunkowa, gdyż przyczyn choroby może być wiele. Pobranie zeskrobiny skóry z małżowin usznych może wykazać obecność pasożytów, biopsja skóry może wskazać na choroby autoimmunologiczne, nowotwory czy rozrost gruczołu woszczynowego. Hodowla kultur obecnych w wysięku jest bardzo pomocna, ale wykonuje się ją często dopiero w przypadku zakażenia opornego na leczenie. Jeśli kanał słuchowy został całkowicie przebadany, najważniejszym narzędziem diagnostycznym jest mikroskopowe badanie wysięku usznego. To badanie pomoże ustalić, czy zakażenie jest grzybicze, czy bakteryjne. Lekarz weterynarii może zlecić wykonanie badań alergicznych w celu rozpoznania alergii, RTG puszki bębenkowej w przypadku podejrzenia zapalenia ucha środkowego. W zależności od przyczyny leczenie zapalenia będzie się różniło, jednak zazwyczaj podstawowym zaleceniem lekarza weterynarii będą krople do uszu dla psa – o ile błona bębenkowa nie jest uszkodzona.. Krople mają działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, a dodatkowo przeciwświądowe, co pozwoli na szybką poprawę i przyniesie ulgę dla zwierzaka już w pierwszych dniach stosowania terapii. Zapalenie ucha u psa - leczenie domowe Jak wspomniałam, nieleczone lub nieprawidłowo leczone zapalenie ucha może skutkować licznymi powikłaniami. Z tego powodu nigdy nie należy stosować "ludzkich" kropli do uszu, ani innych domowych sposobów na zapalenie ucha u psa. Również profilaktyczne stosowanie kropli do uszu jest błędem, ponieważ pies może się uodpornić na zwarte w nich antybiotyki. Im szybciej udasz się do lekarza weterynarii, tym większa szansa na skuteczne wyleczenie schorzenie. Jak należy dbać o uszy psa? © Shutterstock Chcąc prawidłowo zadbać o uszy psa, należy je przede wszystkim obserwować. Jeśli zauważysz u psa objawy takie jak zaczerwienione uszy, nadmierne drapanie, potrząsanie głową, obrzęk, wysięk i nieprzyjemny zapach z uszu czy strupy, powinieneś udać się do lekarza weterynarii. Istotna jest profilaktyka, czyli odpowiednia pielęgnacja psich uszu. Można poprosić lekarza weterynarii, aby pokazał nam, w jaki sposób prawidłowo czyścić kanał słuchowy psa oraz z jaką częstotliwością to robić. Należy też uważać na nadmierną wilgoć – szczególnie, jeśli pies kocha pływać w jeziorach lub jest często kąpany w domu (przeczytaj jak często należy kąpać psa). Uszy psa zawsze powinny być starannie wysuszone. Nie możemy płukać uszu wodą, a jeśli kąpiemy psa w domu, powinniśmy też uważać, aby nie szorować mocno małżowiny usznej i jej okolic. Często przyczyną rozwijania się chorób uszu u psa jest… wystawianie głowy podczas jazdy samochodem! Z tego powodu niestety nie powinniśmy pozwalać naszemu pupilowi na tę przyjemność. Psie uszy każdego dnia narażone są na liczne niebezpieczeństwa. Warto zatem zwracać na nie baczną uwagę i reagować natychmiast, gdy pojawią się jakiekolwiek niepokojące objawy. Uszy to wrażliwy i delikatny obszar, zatem nie należy podejmować samodzielnych prób leczenia, ale w przypadku jakichkolwiek wątpliwości skonsultować się z lekarzem weterynarii. Ból ucha to jedna z najczęstszych przypadłości psów, szczególnie ras, które zostały hojnie obdarzone przez naturę i cieszą się naprawdę dużymi uszami. Jeśli kiedykolwiek zachorowałeś na zapalenie ucha, to doskonale wiesz, że jest to bardzo bolesne. Pies cierpi tak samo i koniecznie trzeba mu pomóc. W jaki sposób? Przeczytasz o tym w naszym poradniku. Po czym poznać, że psa boli ucho? Pies wysyła dość czytelne sygnały, że z jego uchem dzieje się coś niedobrego. Przede wszystkim zaczyna się dziwnie zachowywać. Może być apatyczny, odmawiać jedzenia i picia, unikać kontaktu z domownikami. Jeśli wcześniej zwierzak był wulkanem energii i łakomczuchem, to trudno o bardziej wyrazisty dowód na to, że ma problemy ze zdrowiem. Innymi objawami bólu ucha u psa są: Pocieranie głową o meble i inne przedmioty Nienaturalne przechylanie głowy Problemy z utrzymaniem równowagi Bardzo nieprzyjemny zapach wydobywający się z małżowiny usznej Skomlenie Drapanie się po głowie i okolicach ucha Agresywna reakcja na próbę dotknięcia okolic ucha Jeśli właściciel zaobserwuje kilka takich objawów w krótkich odstępach czasu i przez 2-3 dni z rzędu, nie powinien mieć już żadnych wątpliwości, że problemem jest bolące ucho. Wtedy trzeba jak najszybciej zgłosić się do weterynarza. Najczęstsze przyczyny bólu ucha u psa Zwykle wina leży po stronie infekcji bakteryjnej. Wówczas niezbędne będzie włączenie terapii antybiotykowej, która powinna potrwać przynajmniej tydzień. W jej trakcie należy ograniczyć wychodzenie na dwór i zapewnić psu święty spokój. Mogło się jednak zdarzyć, że pies po prostu cierpi na jakiś uraz wewnątrz ucha – np. do środka dostało się ciało obce. Jego delikatne usunięcie powinno od ręki rozwiązać problem. Trzeba będzie jeszcze przemyć ewentualną ranę. Czasami źródłem bólu ucha jest grzybica lub inna choroba skórna. Weterynarz bez trudu to zdiagnozuje i przepisze odpowiednią maść. Problem powinien minąć po kilku dniach, jednak prawdopodobnie będzie nawracać. Ostatnią częstą przyczyną jest popularne zawianie. Szczególnie narażone są na to psy mające duże uszy, np. bassety. Do zawiania mogło dojść podczas spaceru, w trakcie kąpieli (gdy woda dostała się do ucha) lub jazdy samochodem – dlatego nie należy otwierać szyby, przez którą pies mógłby wystawić głowę w czasie podróży z dużą prędkością. Najważniejsze jest, aby nie bagatelizować czytelnych objawów bólu psiego ucha. Szybka reakcja i postawienie prawidłowej diagnozy oszczędzi pupilowi cierpienia i umożliwi skuteczne leczenie.

zapalenie ucha u psa forum